بررسي و پيش بيني متوسط دماي ماهانه تبريز با استفاده از مدل آريما (ARIMA)

با توجه به تاثير دما در شرايط اقليمي هر منطقه و اهميت پيش بيني آن در برنامه ريزيهاي محيطي، استفاده از روشهاي آماري به منظور مطالعه تغييرات و پيش بيني دما، كاربرد وسيعي پيدا كرده است. يكي از روشهاي مذكور، بررسي متوسط دماي ماهانه بر اساس مدل آريماي باكس- جنكينز است. در اين تحقيق با استفاده از مدل فوق، متوسط دماي ماهانه ايستگاه تبريز براي يك دوره آماري 40 ساله (98-1959) بر اساس روش خود همبستگي و خود همبستگي جزيي و كنترل نرمال بودن باقي مانده ها با به كارگيري آزمون كولموگروف اسميرنوف مورد بررسي قرار گرفته است. پس از مقايسه معيار آكاييك (AIC)، الگوهاي آزمايشي مدل (0,0,1), (0,1,1) 12 ARIMA كه تركيبي از دو بخش غير فصلي (q=1,d=0,p=0) و فصلي (SQ=1,SD=1,SP=0) مي باشند، به عنوان مدلهاي محاسباتي انتخاب گرديده و بر اساس آنها، تغييرات متوسط دماي ماهانه ايستگاه تبريز تا سال 2010 پيش بيني شده است.