تبيين تنوع ساخت هاي نحوي در زبان هاي انگليسي، عربي، و فارسي

در اين مقاله درصدد هستيم كه تنوع در ترتيب واژگاني در زبان هاي فارسي، عربي، و انگليسي را در چهارچوب نظريه حاكميت و مرجع گزيني تبيين نماييم و نشان دهيم كه برخي از تنوعات زباني حاصل فرآيندهاي كلامي مانند مبتدا سازي در انگليسي و قلب نحوي در زبان فارسي و عربي است. ما به ويژه به تفاوت اين دو فرآيند كه اولي مربوط به زبان هاي مطبق مانند انگليسي است و دومي مربوط به زبان هاي مسطح مانند عربي و فارسي است، تاكيد نهاده ايم و بر اساس نظريه «سايتو 1982» زبان هاي فارسي و عربي را در پيمانه آوايي مسطح و در رساخت مطبق فرض نموده اين. آنگاه براساس نظريه «زير مجموعه برويك 1982» چنين فرض كرده ايم كه ژ- ساخت در زبان هاي مذكور به صورت svo است و در ر- ساخت مي تواند به صورت svo يا sov ظاهر گردد. در نتيجه تنوع در ترتيب واژگاني حاصل دو گونه فرآيند است كه يكي حركت گروه اسمي است كه ميان ر- ساخت و پيمانه آوايي عمل مي كند و عملكرد اين گشتاور اختياري است و ديگري حركت هسته است كه ميان ژ- ساخت و ر- ساخت عمل مي كند و عملكرد آن اجباري است.