تاثير تغييرات pH و حرارت در محيط كشت آكسنيك پروماستيگوتهاي انگل ليشمانيا

مقدمه: فرم تاژکدار يا پروماستيگوت انگل ليشمانيا که عامل بيماري ليشمانيوز مي باشد از طريق نيش پشه خاکي آلوده به ميزبان مهره دار از جمله انسان منتقل شده و در داخل سلولهاي بيگانه خوار تک هسته اي به فرم غير متحرک و بدون تاژک اماستيگوت تبديل مي گردد. کشت و تکثير پروماستيگوتهاي انگل ليشمانيا در محيطهاي کشت نيمه جامد و دوفازي انجام مي شوند منتهي با توجه به تفاوتهاي متابوليکي، بيوشيميايي، آنزيمي و غيره که اين اماستيگوت دارد، يافتن راه آساني براي دسترسي به اشکال اماستيگوت که شکل مربوط به بدن انسان است از نظر کنترل موفقيت­آميز آلودگي حاصل از ارگانيسم و به خصوص طراحي روشهاي جديد درماني مفيد مي باشد.
روشها: ابتدا (ER/75/IR/MRHO)L. major  از موشهاي c/Balb از قبل آلوده شده از طريق اتوپسي موشها و تلقيح غدد لنفاوي آنها به داخل محيط کشتN.N.N اصلاح شده جدا شد. سپس اشکال پروماستيگوت انگل به فلاسکهاي حاوي محيط کشت سلوليRPMI  1640 باpH ، 2/7 کامل شده با 20% FCS و دماي نگهداري 25˚C انتقال داده شد تا انگلها به توليد انبوه برسند. محيط کشتهاي RPMI   1640با شرايط pHهاي 5/3، 5/4 و 5/5 (1/0±) تهيه شد و تعداد 5×10⁶/ml انگل در چند سري از محيط کشتهاي فوق بررسي شد. تمامي محيطها ابتدا به مدت 24 ساعت در دماي 26±1˚c و سپس در دماهاي 28˚c، 32˚c و 37˚c جهت رشد و تکثير اينکوبه گرديد.
نتايج: پس از گذشت مدت زمان لازم مناسب ترين محيط از نظر بيشترين ميزان بازده اماستيگوت در محيط کشتي که 72 ساعت قبل در 26±1˚c اينکوبه بوده است با pH5/5 و دماي 37 مشاهده گرديد (P<0.05). تا زمان خارج نمودن محيط کشتيها از درجه حرارت اينکوباسيون حضور اماستيگوتها درمحيط کشت قابل مشاهده بود.
بحث: پس از 72 ساعت اينکوبه بودن در 26±1˚c، پروماستيگوتها به فاز متاسيکليک که همان فاز عفوني زا است وارد شده و با شرايط pH و درجه حرارت تغيير فرم پروماستيگوتها به اشکال اماستيگوت آغاز مي گردد. وجود درصد بالايي از اشکال متاسيکليک به عنوان يک عامل مهم براي تغيير کل موفقيت آميز پروماستيگوت به اماستيگوت تحت شرايط آکسنيک لازم است. همچنين به دنبال شوک حرارتي اشکال پروماستيگوت با ميزان درصد بالايي به فرم اماستيگوت تغيير حالت مي يابند و رشد خوب اماستيگوت در pH5/5 نشان دهنده اسيدوفيل بودن فرم اماستيگوت ليشمانيا مي باشد.