رشد جمعيت اقتصادي و اثرات زيست محيطي در ايران (يك تحليل علي)

در طول گذشته، خطرات و آسيبهاي تخريب زيست محيطي بيشتر نمايان شده است. اين تخريب، ناشي از تركيب عواملي همچون افزايش و جمعيت، رشد اقتصادي و فعاليتهاي صنعتي است، اين مقاله، به بررسي روابط علي بين رشد جمعيت، آلودگي زيست محيطي و رشد اقتصادي در ايران مي پردازد. بدين منظور، با استفاده از داده هاي آماري سري زماني سالهاي 80-1366، به روش آزمون عليت هشيائو به برآورد مدلها پرداختيم. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه يك رابطه علي يك طرفه از رشد جمعيت (P) به تخريب زيست محيطي (EI) وجود دارد و همچنين يك رابطه دو طرفه بين تخريب زيست محيطي و رشد اقتصادي (GNPP) برقرار است.