بررسي آلودگي به سستودها در گوشتخوارن شهرستان كاشان

هدف: بيماريهاي ناشي از سستودهاي زئونوز، داراي انتشار وسيع و حايز اهميت بهداشتي و اقتصادي فراواني براي انسان و دامهاي اهلي مي باشند. با توجه به اينكه ميزبانان اصلي انگلها گوشتخواران مي باشند و در كشور شيوع متفاوتي دارد. وضعيت اپيدميولوژيك آلودگي به سستودها در گوشتخواران منطقه كاشان مورد بررسي قرار گرفت.
طرح: مطالعه توصيفي و مشاهده اي.
حيوانات: از صدو چهل و دو گوشتخوار مورد آزمايش، 70 قلاده سگ، 40 قلاده شغال، 22 قلاده روباه و 10 قلاده گرگ بود. 80 گوشتخوار نر و 62 گوشتخوار ديگر ماده بود. سن حيوانات از 2 ماه تا بيش از 5 سال متغير بود.
روش: حيوانات بلافاصله پس از صيد مورد كالبد گشايي قرار گرفته و كرمهاي دستگاه گوارش آنها جمع آوري و شمارش گرديد. پس از فيكساسيون در محلول فرمالين 10 درصد و رنگ آميزي، با استفاده از كليدهاي تشخيص گونه انگل تعيين شد.
تجزيه و تحليل آماري: داده هاي فرم اطلاعاتي طبقه بندي و نتايج به صورت آمار توصيفي گزارش گرديد و فاصله اطمينان (Confidence Interval) شيوع با احتمال 95 درصد براي كل گوشتخواران منطقه برآورد گرديد. براي تعيين هر گونه اختلاف آماري بين شيوع آلودگي و متغيرهاي مورد مطالعه از آزمون آماري مربع كاي (X2) استفاده شد.
نتايج: در مجموع 96 قلاده گوشتخوار(67.6 درصد) حداقل به يك سستوده آلوده بود. در اين بررسي 7 گونه سستود شناسايي شد. نسبت آلودگي به تنياهيداتيژنا در سال 52.9 درصد، در شغال 40 درصد، در روباه 36.4 درصد و در گرگ 70 درصد بود.
شيوع آلودگي به جويوكسيلااكينورنكوئيدس در گرگ، روباه، سگ و شغال به ترتيب 20 درصد 13.6 درصد، 11.4 درصد و 7.5 درصد بود آلودگي به ديپيليديوم كانينوم در گرگ 30 درصد، در روباه 22.7 درصد، در سگ 10 درصد و در شغال 10 درصد بود. شيوع مولتي سپس مولتي سپس در گرگ، روباه، شغال وسگ به ترتيب 40 درصد 18.2 درصد، 7.5 درصد و 4.3 درصد بود. نسبت آلودگي به اكينوكوكوس گرانولوزوس در سگ 55.7 درصد، در گرگ 40 درصد، در شغال 40 درصد و در روباه 13.6 درصد تعيين گرديد.
نتيجه گيري: اختلاف آلودگي به كليه سستودها در دو جنين و سنين مختلف به لحاظ آماري معني دار نبود. بررسي حاضر نشان داد. آلودگي گوشتخواران منطقه كاشان به سستودها بويژه اكينوكوكوس گرانولوزوس از شيوع بالايي برخوردار است. از اين رو با توجه به اهميت پزشكي و اقتصادي بيماريهاي ناشي از آنها در خصوص هيداتيدوزيس در انسان و دامهاي اهلي بايد اقدامات پيشگيري و كمترل از جمله معدوم كردن سگهاي ولگرد و افزايش آگاهيهاي تمامي اقشار جامع از طريق اجراي برنامه آموزش بهداشت صورت گيرد.