تريپس توت Pseudodendrothrips mori (Niwa) با تغذيه از شيره نباتي برگ توت موجب كاهش عملكرد پرورش كرم ابريشم مي شود. در اين بررسي تاثير آبياري باراني بر جمعيت تريپس توت و همچنين هرس بهاره در سه واريته توت (SI, KM, I) به طور مجزا در منطقه پسيخان استان گيلان مورد ارزيابي قرار گرفت. براي ارزيابي كارآيي آبياري باراني در كاهش جمعيت آفت دو قطعه نيم هكتاري از هر واريته انتخاب و يكي از آنها به مدت سه ساعت تحت آبياري باراني قرار داده شد و كرت ديگر به عنوان تيمار شاهد در نظر گرفته شد. تعداد حشره طي نمونه برداري تصادفي در چهار زمان (قبل از آبياري و 24، 48 و 72 ساعت پس از آبياري) در هر دو تيمار شمارش گرديد. به منظور تعيين تاثير هرس بهاره در تراكم اين حشره نيز از هر واريته دو كرت انتخاب و يكي از آنها مطابق با روش متداول در نوغانداري، در اواخر ارديبهشت تحت هرس شديد قرار گرفت. تراكم نوسانات جمعيت در 10 نوبت در تابستان براي شش تيمار فوق ثبت شد. اين دو روش كارايي چشمگيري در كنترل غير شيميايي تريپس توت نداشت. فقط در زمان 24 ساعت پس از آبياري جمعيت تريپس كاهش يافت و تراكم حشره پس از گذشت 48 ساعت از آبياري در بين دو تيمار اختلاف معني داري را نشان نداد. همچنين ميانگين (SE ) جمعيت تريپس توت در تيمار هرس شده I ,SI و KM به ترتيب 0.28±0.17 و 1.6±0.26 و 1.01±1.36 عدد حشره در يك سانتي متر مربع از سطح برگ بود در حاليكه همين شاخص در تيمار هرس نشده به ترتيب 0.23±0.15 و 0.15±0.09 و 1.56±1.30 عدد اندازه گيري شد. هيچگونه اختلاف معني داري از لحاظ آماري بين دو تيمار هرس شده و نشده مشاهده نگرديد.