بررسي تاثير يك دوره تمرينات پلايومتريك بر روي متغيرهاي توان بي هوازي، سرعت عكس العمل و ركورد شناگران دختر نخبه تيم ملي ايران (15 تا 17 ساله)

اين تحقيق در پي يافتن پاسخ به اين سوال است كه آيا تمرينات پلايومتريك بر متغيرهاي توان بي هوازي، سرعت عكس العمل و ركورد شناگران دختر نخبه تيم ملي 15 تا 17 سال تاثير دارد يا خير؟ بدين منظور، تعداد 30 شناگر دختر در محدوده سني 15 تا 17 سال به تمرينات شنا دعوت شدند. آزمون قد، وزن، سرعت عكس العمل، توان بي هوازي، ميزان چربي زيرپوست و ركورد 33 متر شناس سرعتي در پيش آزمون اندازه گيري شد. سپس شناران كاملات تصادفي به دو گروه 15 نفري تجربي و كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته، هفته اي 3 جلسه به تمرينات پلايومتريك پرداختند. تمرينات پلايومتريك نوعي تمرينات پرشي متوالي كوتاه عمومي و كوتاه و بلند افقي است، براي افزايش توان انفجاري و قدرت عضلات پاها. گروه كنترل به تمرينات عادي شنا مي پرداختند. كل زمان تمرين در دو هفته اول 9 دقيقه، در دو هفته دوم 13 دقيقه، در دو هفته سوم 15 دقيقه و در دو هفته آخر (هفته هاي هفتم و هشتم) 18-20 دقيقه بود. پس از پايان دوره، آزمون قبلي تكرار و داده هاي خام به شرح زير مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. تمرينات پلايومتريك تاثير معني داري بر توان بي هوازي دختران شناگر داشته است. تمرينات پلايومتريك تاثير معني داري بر سرعت عكس العمل دختران شناگر نداشته است. تمرينات پلايومتريك تاثير معني داري بر ركورد 33 متر شناس سرعتي دختران شناگر داشته است. بين توان بي هوازي گروه هاي تجربي و كنترل تفاوت معني داري مشاهد شد. بين سرعت عكس العمل گروه هاي تجربي و كنترل تفاوت معني داري مشاهده نشد. بين ركورد 33 متر شناي سرعتي گروه هاي تجربي و كنترل تفاوت معني داري مشاهده گرديد.