تعيين صدك نودم (BMI) و برخي فاكتورهاي خطر آفرين چاقي در كودكان دبستاني 12-7 سال استان چهارمحال و بختياري، 1380

چاقي رايج ترين مشكل تغذيه اي جهان صنعتي به شمار مي رود كه مي تواند اثرات منفي رواني و فيزيكي بر كودك داشته باشد. اين مطالعه با هدف تعيين صدك نودم و برخي فاكتورهاي خطر آفرين چاقي در كودكان دبستاني استان چهارمحال و بختياري انجام شده است. پژوهش حاضر مطالعه اي دو مرحله اي بود كه مرحله اول آن يك مطالعه مقطعي گروهي و مرحله دوم آن مورد - شاهدي است. در مرحله اول با استفاده از قد و وزن 2772 دانش آموزان دختر و پسر، صدك نودم (Body Mass Index) BMI به دست آمد. در مرحله دوم از 188 كودك چاق و 282 كودك لاغر به عنوان گروه هاي مورد و شاهد، پرسشنامه فاكتورهاي خطر آفرين تكميل گرديد. سپس اطلاعات مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج مطالعه نشان داد كه كودكان داراي 18.26 BMI<  به عنوان غير چاق محسوب مي گردند. همچنين شيوع چاقي در زمان مطالعه 9.9 درصد بود و فاكتورهايي نظير وجود چاقي در والدين و بستگان درجه يك، مصرف برخي مواد غذايي، ميانگين وزن زمان تولد (فقط در ميان دختران) با ميزان چاقي كودك ارتباط معني دار داشت ولي ميزان فعاليت، وضعيت اقتصادي - اجتماعي خانواده، سطح تحصيلات والدين ابتلا به بيماري ها با ميزان چاقي كودك ارتباط معني داري نداشت. با توجه به نتايج به دست آمده در اين پژوهش به نظر مي رسد با تشويق والدين به حذف اين فاكتورهاي خطر آفرين مي توان از چاقي كودكان پيشگيري نمود و بدينوسيله سلامت آنان را در بزرگسالي بيمه كرد.