سرواپيدميولوژي HTLV1 در بيماران با تالاسمي ماژور شهرهاي زابل و زاهدان در سال1380

سابقه و هدف: ويروس انساني لوسمي سلول T تيپ 1  (HTLV1)عامل بيماري لوسمي سلول T بزرگسالان (ATL) و بيماري ميلوپاتي وابسته به HTLV1 و فلج اسپاستيك تروپيكال (TSP)  مي باشد. اين ويروس از طريق انتقال خون يا سرسوزن به ويژه در معتادين تزريقي و هم چنين از طريق شير دادن و تماس جنسي از مرد به زن انتقال مي يابد. اين مطالعه براي يافتن وفور آنتي بادي بر عليه ويروس فوق در بيماران تالاسمي ماژور، به عنوان يك گروه پرخطر و مقايسه آن با افراد سالم در شهر زابل و زاهدان در سال 1380 انجام گرفت.
مواد و روش ها: اين مطالعه كوهورت تاريخي بر روي 190 بيمار شناخته شده با تالاسمي ماژور و 189 فرد سالم از شهرهاي زابل و زاهدان انجام شد. از كليه افراد 3 ميلي ليتر خون در لوله فاقد ضد انعقاد گرفته و سرم آن ها جدا شد. سپس به روش اليزا آنتي بادي ضد HTLV₁ در آن ها جستجو شده و در موارد مثبت براي تعيين تيپ ويروس از روش وسترن بلات استفاده شد. نتايج با استفاده از آمار توصيفي بيان و براي مقايسه گروه ها از آزمون كاي دو استفاده شد.
يافته ها: آنتي بادي برعليه HTLV₁ در 6/1 درصد بيماران تالاسميك و 5/0 درصد افراد سالم يافت شد. هيچ يك از افراد مثبت، سابقه دريافت خون از استان خراسان را نداشته، و هيچ رابطه اي بين سن، جنس، فاميل بودن پدر و مادر، وجود فرد تالاسميك در خانواده و سابقه مسافرت به استان خراسان با ابتلا به HTLV₁ ديده نشد.
نتيجه گيري و توصيه ها: نتايج حاكي از آن است كه احتمالا راه اصلي انتقال HTLV₁ در كشور ما انتقال خون مي باشد. بنابراين لازم است ابتدا تمام جمعيت اهداكننده خون و سپس فقط اهداكننده هاي جديد از نظر وجود HTLV₁ بررسي شوند تا با تشخيص موارد سرولوژيك مثبت از انتقال اين ويروس به بقيه افراد جلوگيري شود.