عوامل استرس ‌زا در نوجوانان 13 ساله مدارس راهنمايي منتخب شهر كرمانشاه (1380)

سابقه و هدف: با توجه به اهميت بهداشت رواني در كاهش بروز بيماري هاي روان تني، پرخاشگري، افسردگي و اضطراب هاي مزمن در نوجوانان، اين مطالعه با هدف تعيين عوامل استرس زا در نوجوانان 13 ساله مدارس راهنمايي منتخب شهر كرمانشاه در سال 1380 انجام گرفت.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي، تحليلي است. نمونه پژوهش شامل 664 نفر از دانش آموزان (332 دختر و 332 پسر) بود كه از طريق نمونه گيري چندمرحله اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه اي دو قسمتي (تست استاندارد احساس بد Lewis و همكاران) بود. بخش اول مشتمل بر شدت موارد استرس زا بوده است و بخش دوم تكرار اتفاقات استرس زا را درطول يك سال گذشته مورد بررسي قرار داده است.
يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داده است كه بين شدت موارد استرس زا و تكرار وقوع آن اتفاقات در مواردي نظير نزاع والدين، عدم توجه و تنبيه از جانب معلمان، تحت فشار قرارگرفتن براي انجام بعضي از كارهاي جديد، دير رسيدن به مدرسه و انجام ندادن تكاليف به موقع با (p<0.001) ارتباط معنادار وجود داشت. همچنين بين جنس و تكرار اتفاقات در مورد نزاع با والدين، نگذراندن وقت كافي با والدين، عدم كفايت در ورزش و اضافه وزن اختلاف معنادار وجود داشت. دختران تقريبا همه موارد استرس زا را شديدتر از پسران گزارش كرده بودند (P<0.001).
بحث: با توجه به نتايج به دست آمده در اين پژوهش مي توان با آموزش خانواده و اولياي مدارس در برخورد مناسب با نوجوانان از ايجاد واكنش هاي فيزيولوژيك و رواني ناشي از عوامل استرس زا در آن ها پيشگيري به عمل آورد.