مقايسه زواياي tip و torque دندانها در بيماران پس از درمان ارتدنسي و افراد داراي اكلوژن نرمال

زاويه محور طولي دندانها در بعد مزيوديستالي (tip) و در بعد باکولينگوالي (torque) در برقراري اکلوژن ايده ال اهميت ويژه اي دارد و از ديرباز توجه محققين را به خود جلب نموده است. هدف مطالعه حاضر مقايسه زاويه tip و torque دندانهاي دايمي در گروه درمان شده با دستگاه اج وايز و گروه داراي اکلوژن طبيعي بود. در اين مطالعه 19 بيمار که با روش استاندارد اج وايز و بدون کشيدن دندان معالجه شده بودند بعنوان گروه درماني و 20 دانش آموز پيش دانشگاهي با اکلوژن نرمال بعنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پس از قالبگيري و تهيه کست از همه نمونه ها، نقاط و خطوط رفرانس روي سطح فاسيال دندانهاي هر کست با مداد مشخص شد. زواياي tip وtorque  تاج دندانها به کمک دستگاه ويژه اي که به همين منظور طراحي شده بود 3 بار اندازه گيري گرديد. نتايج توسط آزمونهاي آماري t-student و Kruskal-Wallis مورد ارزيابي قرار گرفت. ميانگين سن گروه درماني و گروه کنترل بترتيب 5/0±8/18 و 8/0±3/20 بود. ميانگين زاويه torque buccal crown در گروه درماني در دندان لترال بالا (82/5± 76/8) بطور قابل ملاحظه اي نسبت به گروه کنترل (21/5± 75/4) بيشتر بود (P<0.03). همچنين تفاوت قابل ملاحظه اي در ميانگينlingual crown torque  پرمولردوم پايين در گروه درماني (-26.66±4.64) نسبت به گروه کنترل (-23.48±5.99) ديده شد (P<0.05).
به استثنا زاويه torque دندانهاي لترال بالا و پرمولر دوم پايين، اختلاف معني داري بين دندانهاي گروه داراي اکلوژن نرمال و گروه درمان شده با سيستم استاندارد اج وايزاز نظر زاويه tip وtorque  مشاهده نشد.