بررسي ضخامت قرنيه با استفاده از ارب اسكن II در يك مطالعه جمعي مقطعي در تهران

هدف: تعيين توزيع ضخامت در نواحي مركز، نازك ترين و محيط قرنيه در يك جمعيت ايراني و بررسي وجود رابطه احتمالي بين آنها با هم و با متغيرهاي مستقل سن، جنس، رفركشن و رنگ عنبيه.
موارد و روش ها: اين مطالعه بخشي از مطالعه جمعيتي مقطعي بررسي شاخص هاي چشم پزشكي مردم تهران است. از ميان شركت كنندگان در آن مطالعه كه به روش خوشه اي تصادفي طبقه بندي شده انتخاب شده بودند.
پس از اعمال معيار حذف 800 چشم (399 چشم راست و 401 چشم چپ) از 410 نفر از افراد 14 سال به بالاي ساكن مناطق 1 تا 4 شهرداري تهران، براي انجام آزمايش ارب اسكن، انتخاب شدند.
آناليز داده ها از محاسبه ميانگين، انحراف معيار، خطاي معيار و محدوده اطمينان 95 % براي ضخامت هاي مركزي، نازك ترين و محيطي انجام گرفت. همچنين رابطه مقادير فوق با متغيرهاي سن، جنس، رفركشن سوبژكتيو و رنگ عنبيه با استفاده از آزمون هاي متانسب آماري بررسي شد. برآورد مقادير نام برده،designeffect  در نظر گرفته شد و تمامي برآوردها از نظر سن و جنس به طور مستقيم با جمعيت تهران استاندارد شدند. به دليل همبستگي زياد بين دو چشم، فقط نتايج مربوطه به چشم راست گزارش مي شود.
نتايج: ميانگين (و انحراف معيار ) سني شركت كنندگان 40.9±16.9 (با دامنه 14 تا 81 ) سال و 60.9% از آنها زن بودند. ميانگين (و انحراف معيار) ضخامت در نواحي مركزي و ناز ك ترين، به ترتيب،555.6±39.9  و 550.7±40.6 ميكرون بود. ضخيم ترين ناحيه قرنيه، قسمت فوقاني و شايع ترين محل قرار گيري نازكترين ضخامت(thinnest) ، ناحيه اينفروتمپورال بود. ميانگين فاصله و تفاوت ضخامت بين نازك ترين نقطه و مركز، به ترتيب 0.52±0.31 ميليمتر و 4.85±6.2 ميكرون بود كه اين دو متغير رابطه مستقيم و معني داري داشتند r=0.708) و (p<0.001. جنس و رفركش رابطه معني داري با ضخامت قرنيه در نواحي مختلف نشان نداد. افراد با سن كمتر از 20 سال نسبت به افراد 20 سال به بالا، ضخامت قرنيه بيشتري در نواحي مختلف داشتند كه اين اختلاف كاملا معني دار بودp=0.001) براي ضخامت در مركز و نازك ترين محل و p<0.001 براي ضخامت محيطي) چشم هاي تيره تر ضخامت قرنيه بيشتري در نواحي مختلف داشتند P-value) از 0.048 تا 0.005).
نتيجه گيري: در اين مطالعه اطلاعات ارزشمندي در مورد توزيع ضخامت قرنيه در جامعه ايراني و رابطه آن با متغيرهاي مستقل مهمي ارايه شده است. نشان داده شد كه جنس و رفركشن بر ضخامت قرنيه تاثير ندارند. در حالي كه سن و رنگ عنبيه عوامل موثري در اين رابطه بودند. اين يافته ها مي توانند مرجع مهمي براي متخصصان در رشته هاي مرتبط و ملاك مناسبي براي مقايسه در سطح بين المللي باشد .