بررسي مدلهاي رئولوژيكي صورتبندي براي مذابها و محلولهاي غليظ پليمري

در اين پژوهش، دو مدل رئولوژيکي طول ثابت و حجم ثابت براي پيش بيني رفتار رئولوژيکي مذابها و محلولهاي غليظ پليمري در جريان برشي استفاده شده است. براي هر دو مدل ياد شده فرمولبندي کلي با استفاده از يک تنسور تحريک پذيري و يک تابع انرژي معرفي و به کمک روش عمومي پواسون براکت تحليل شده است. همچنين، حساسيت مدلهاي ياد شده به انتخاب تنسور تحريک پذيري نيز بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد که انعطاف پذيري مدل طول ثابت به علت محدوديت در انتخاب تنسور تحرک پذيري در مقايسه با مدل حجم ثابت کمتر است. زيرا در مدل طول ثابت فقط مي توان تنسور تحرک پذيري از مرتبه اول نسبت به تنسور صورتبندي يا ترکيبي از مرتبه اول و مراتب بالاتر را انتخاب کرد. در حالي که در مدل حجم ثابت هر ترکيبي از تنسور تحرک پذيري را مي توان برگزيد. اين قابليت مدل حجم ثابت، باعث کاربرد گسترده اين مدل براي پيش بيني رفتار رئولوژيکي مواد پليمري مختلف شده است. همچنين، اثر سرعت برش بر پيش بيني خواص تابع ماده در جريان برشي در حالات گذرا و دایمي بررسي و تحليل شده و در ادامه پيش بيني دو مدل براي خواص تابع ماده با داده هاي تجربي مقايسه شده است.