سنتزكوپليمر وينيل استات - اتيلن به روش پليمر شدن امولسيوني ناپيوسته: 3- بررسي اثر افزايش حجم راكتور و مقايسه گرمادهي واكنش

پليمر شدن امولسيوني گاز - مايع در مقايسه با پليمر شدن امولسيوني رايج داراي پيچيدگي هايي است که ناشي از وجود مونومر گازي است. يکي از مسایل مهم انتقال جرم در اين سيستمها، ورود مونومر گازي اتيلن به مواضع واکنش است که در خلال واکنش تغيير مي کند و وابسته به متغيرهاي زيادي است. در بررسي افزايش حجم راکتور مسایلي چون نسبت ارتفاع به قطر راکتور، دور همزن، روش تزريق مونومر گازي و مقدار مواد اوليه اهميت دارد. با بزرگ شدن حجم راکتور از 1.8 به 7.5L، مقدار مواد اوليه افزايش مي يابد. اما به دليل عدم تناسب نسبت ارتفاع به قطر راکتور در افزايش حجم آن و کاهش انتقال جرم مونومر گازي اتيلن، روند تغييرات درصد آن در کوپليمر براي پليمر شدن در راکتورهاي 1.8 با 7.5L متفاوت است و اين روند براي درصد تبديل مونومر وينيل استات با زمان در هر دو حجم راکتور تقريبا مشابه است که در راکتور 7.5L به مقادير بيشتري مي رسد. در بررسي مقادير گرمادهي به شکل تفاضلي و انتگرالي مشاهده شد که بسته به سرعت مصرف مونومرهاي اتيلن و وينيل استات، گرمادهي مقدار متفاوتي دارد.