ارزيابي شدت بيماري در 40 بيمار مبتلا به اسكلرودرمي

پورمقيم هادي; عرفاني مقدم نيره

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

علوم پزشكي رازي (مجله دانشگاه علوم پزشكي ايران)

اطلاعات شماره:

بهار 1382 , دوره 10 , شماره 33 ; از صفحه 17 تا صفحه 24 .

عنوان مقاله:

ارزيابي شدت بيماري در 40 بيمار مبتلا به اسكلرودرمي

نویسندگان:

پورمقيم هادي*, عرفاني مقدم نيره

آدرس:

* خیابان ولیعصر، بیمارستان فیروزگر، گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران

چکیده:

هدف از اين مطالعه آزمايش سيستم جديد درجه بندي براي شدت درگيري ارگانهاي در 40 بيمار مبتلا به اسكلرودرمي SSC، اسكلرودرما بود. در اين تحقيق از يك جدول درجه بندي شدت بيماري كه به تازگي توسط يك گروه تحقيق بين المللي براي تعيين درجه شدت بيماري در 9 ارگان تصويب شده است استفاده گرديد. براساس اين جدول شدت بيماري در 9 ارگان، عمومي، پوست، عروق محيطي، مفصل/ تاندون، عضلات اسكلتي، لوله گوارش، ريه، قلب و كليه در 40 بيمار مبتلا به اسكلرودرمي كه به بيمارستان فيروزگر مراجعه كرده بودند، تعيين و شدت بيماري از صفر (عدم درگيري مشخص) تا 4 (مرحله پاياني بيماري) درجه بندي شد. تمام داده هايي كه براي درجه بندي شدت بيمار لازم است براي همه بيماران در بانك اطلاعاتي اسكلروز سيستميك در بيمارستان فيروز گر در دسترس مي باشد. متوسط سن بيماران 40 ± 5/14 سال و نسبت زن به مرد 9/1 بود. متوسط نمره كلي پوست TSS در تمام بيماران 7/10 (براساس نمره دهي تعديل شده ردنان) و متوسط زمان شروع اولين علامت تا ورود به مطالعه 4/3 سال بوده است و درجه شدت درگيري طبيعي در ارگانهاي مختلف به طور طبيعي ديده شد. بيماران به شدت بد حال 4/1 بيماران تشكيل مي دادند و مرحله شديد و پاياني بيماري به علت درگيري قلب در 5/2% بيماران و در 20% بيمارن با درگيري ريه ديده شد. اين مطالعه طولاني مدت بيش از 5 سال در مورد شدت بيماري نشان داد كه تقريبا 1/5 بيماران به مرحله شديد و پاياني ديگري مي رسند كه اقدام مناسب در اين زمينه در حال حاضر پيوند قلبي ريوي مي باشد. بنابراين مركز پيوند قلبي ريوي بايد براي كمك به چنين بيماراني تشكيل شود.

کلید واژه:

اسكلروز سيستميك(Q3)درجه شدت(Q4)پيوند قلب و ريه(Q4)