همه گير شناسي اختلال هاي رواني در مناطق شهري در شهرستان نطنز اصفهان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي ميزان شيوع اختلال هاي رواني در افراد 15 سال و بالاتر جامعه شهري شهرستان نطنز اصفهان بود.
روش: اين پژوهش از نوع گذشته نگر، مقطعي و زمينه يابي است. با استفاده از پرونده هاي موجود در شبكه بهداشتي-درماني، 650 خانواده به طور تصادفي نظام مند و به تفكيك زن و مرد تعيين شدند. سپس در دو مرحله داده هاي گردآوري شد: در مرحله اول 650 نفر با انتخاب تصادفي يك نفر از هر خانواده با آزمون GHQ-28 مورد بررسي قرار گرفتند. در مرحله دوم، 62 نفر از مردان و 7، 1 نفر از زنان كه نمره بالاتر از نقطه برش بدست آمده بودند با استفاده از فهرست بازبيني مصاحبه باليني، بر اساس ملاك هاي تشخيص DSM-IV مورد ارزيابي قرار گرفتند.
يافته ها: اين پژوهش نشان داد كه ميزان شيوع اختلال هاي رواني، در مرادان 2/17% و در زنان 3/31% مي باشد. در اين پژوهش ارتباط معني داري ميان سن، جنس، سطح تحصيلات ، وضعيت تاهل،وضعيت اشتغال، و سابقه بيماري در خانواده با ابتلا به اختلال هاي رواني به دست آمد. اختلال كج خلقي با بالاترين ميزان شيوع (8/5%) و سپس اختلال اضطراب متشر با 3/5% و اختلال افسردگي با 3/3% شايع ترين اختلال ها بودند.
نتيجه: اين بررسي شيوع اختلال هاي رواني را در شهر مورد بررسي (2/24%) بالاترين از يافته‌هاي ساير پژوهش نشان مي دهد.