بررسي ارتباط برخي گونه هاي شاخص مرتعي با خصوصيات خاك در منطقه نيمه خشك طالقان

به منظور دستيابي به ميزان تاثير فاكتورهاي خاكي بر جدايي تيپهاي گياهي و طبقه بندي گياهان شاخص منطقه براساس فاكتورهاي فيزيكي و شيميايي خاك و تعيين ميزان همبستگي و روابط موجود بين درصد پوشش تاجي گونه ها و صفات خاك، اين تحقيق در منطقه طالقان از توابع استان تهران انجام شد. براي اين كار بيست و چهار تيپ در طبقات ارتفاعي و جهات مختلف انتخاب گرديد و در داخل آنها اقدام به بررسي صفات خاك و پوشش گياهي شد. با استفاده از همبستگي ساده و تجزيه رگرسيون چندگانه ارتباط بين درصد پوشش تاجي پانزده گونه مرتعي با فاكتورهاي خاكي از قبيل درصد سنگ و سنگريزه، درصد آهك، اسيديته، هدايت الكتركي، عمق، ماده آلي، درصد ازت، مقدار پتاسيم و بافت به دست آمد. براي مقايسه تيپ‌هاي گياهي با يكديگر از تجزيه واريانس، آزمون چند دامنه دانكن و رده بندي مشاهدات يا كلاستر استفاده شد و نيز با استفاده از تجزيه واريانس تغييرات درصد پوشش تاجي درجهات و طبقات ارتفاعي مختلف بررسي شد. نتايج حاكي از رابطه معني دار دوازده گونه مرتعي با برخي صفات خاك بود اما سه تا از گونه ها هيچ رابطه معني داري با فاكتورهاي اندازه گيري شده نشان ندادند. در مورد تيپها مشخص شد كه صفات خاك مي تواند يكي از عوامل مهم و موثر در تشابه يا تمايز تيپها از يكديگر باشد اگر چه به دليل تاثير عوامل متعدد اين ارتباط صد در صد نيست. همچنين مشخص شد كه ارتباط بين فاكتورهاي خاكي و پوشش گياهي از عوامل موثر در تغييرات درصد پوشش تاجي گياهان مرتعي در جهات و طبقات ارتفاعي مختلف مي‌باشد.