ارزيابي ارتباط ميزان فعاليت آنزيم ميزان فعاليت آنزيم هاي آسپارتات آمينوترانسفر و آلكالين فسفاز در مايع شيار ايمپلت دنداني

بيان مساله: ارتباط ميان سطح فعاليت آنزيم هاي آسپارتات آمينوترانسفراز (AST) و آلكالين فسفاتاز (ALP) در مايع شيار لثه (GCF) با التهاب و از دست رفتن چسبندگي پريودنتال به اثبات رسيده است؛ اما در مورد ايمپلنت مطالعات انجام شده كافي نمي باشد.
هدف: اين مطالعه با هدف بررسي وجود و سطح فعاليت AST و ALP و ارتباط آنها با عمق پاكت انجام شد؛ همچنين خونريزي در مايع شيار اطراف ايمپلنت هاي دنداني به منظور بررسي امكان استفاده از آنها به عنوان يك شاخص كمك تشخيصي در درمان ايمپلنت مورد بررسي قرار گرفت.
روش بررسي: در اين تحقيق 41 ايمپلنت دنداني (گروه مورد) و 41 دندان قرينه آنها (گروه شاهد) در 21 بيمار مورد بررسي قرار گرفت. در جلسه اول اطلاعات كلي مربوط به ايمپلنت ها، ميزان عمق پاكت، ايندكس تغييريافته خونريزي (msBI) و ايندكس تغييريافته پلاك (mPI) ثبت شد. در جلسه دوم از مايع شيار لثه دندان و مايع شيار اطراف ايمپلنت نمونه گيري شد. فعاليت AST و ALP با استفاده از اسپكتروفتومتر مورد سنجش قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمونهاي t و Mann-Whitney و براي بررسي همبستگي از ضريب همبستگي پيرسون اسپيرمن استفاده شد.
يافته ها: فعاليت AST بين دو گروه اختلاف معني داري را نشان داد (P<0.001)؛ ميانگين فعاليت آنزيم ALP نيز در گروه مورد بيش از شاهد بود ولي اين اختلاف معني دار نبود. پس از حذف اثر متغيرهاي مخدوش كننده، ميانگين AST در گروه مورد 6/54 با خطاي معيار 3/2 و در گروه شاهد 8/44 با خطاي معيار 3/2 حاصل شد (P=0.004). ميانگين ALP نيز به ترتيب در گروه مورد 6/36 با خطاي معيار 2/2 و در گروه شاهد 4/35 با خطاي معيار 2/2 به دست آمد AST ;(P=0.4) و ALP با ساير شاخصهاي كلينيكي مثل PD و mSBI ارتباط مستقيمي داشت كه در گروه مورد اين رابطه معني دار بود.
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين مطالعه، آناليز مايع شيار اطراف ايمپلنت مي تواند به عنوان يك روش تشخيصي مناسب در ارزيابي موفقيت ايمپلنت هاي دنداني بكار گرفته شود.