بررسي تاثير آموزش بر ميزان آگاهي معلمين شهر كاشان از بيماري سالك در سال تحصيلي 1380-1379

درودگر عباس; تشكر زهره

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

فيض

اطلاعات شماره:

پاييز 1382 , دوره 7 , شماره 3 (پی در پی 27) ; از صفحه 57 تا صفحه 63 .

عنوان مقاله:

بررسي تاثير آموزش بر ميزان آگاهي معلمين شهر كاشان از بيماري سالك در سال تحصيلي 1380-1379

نویسندگان:

درودگر عباس*, تشكر زهره

آدرس:

* دانشگاه علوم پزشکی کاشان، دانشکده پزشکی

چکیده:

سابقه و هدف: با توجه به اهميت آگاهي از بيماري در پيشگيري آن و بومي بودن سالك در منطقه و نقش معلمين در انتقال دانش و آگاهي ها و به منظور نقش تأثير آموزش به معلمين بر ميزان آگاهي آنها از بيماري سالك، اين تحقيق روي معلمين مدارس ابتدايي و راهنمايي كاشان در سال تحصيلي 80-1379 انجام گرفت.
مواد و روشها: تحقيق با طراحي نيمه تجربي انجام گرفت. از ليست معلمين، تعداد 1300 نفر انتخاب و در آزمون پري تست (Pretest) شركت داده شدند. از اين تعداد، 776 نفر با مجري طرح همكاري كردند و در آزمون پست تست (Post test) نيز شركت نمودند. لذا 776 معلم مورد بررسي قرار گرفتند. ميزان آگاهي را با 16 شاخص آگاهي از نام بيماري، آشنايي با بيماري، اهميت بهداشت سالك در افت تحصيلي، نقش مسافرت به مناطق آلوده، زمان گزش ناقل، خطر ابتلا، واگير بودن، چگونگي انتقال سالك به انسان، ناقل عامل بيماري، محل عامل بيماري، چگونگي زخم سالك، مخزن سالك در كاشان، راه هاي پيشگيري، وسايل حفاظت فردي، درمان سالك و برخورد با دانش آموز مبتلا به سالك، در يك فرد اطلاعاتي ثبت گرديد و قبل از آموزش ميزان آگاهي آنان تعيين گرديد. سپس يك جزوة آموزشي به آنها ارائه گرديد. پس از گذشت يك ماه، مجدداً ميزان آگاهي با همان پرسشنامه اوليه بررسي شد و تغييرات آن با آماره MC Nemar مورد قضاوت آماري قرار گرفت. نقش سن، جنس، مدرسة ابتدايي و راهنمايي، تأهل، سابقه كار و مدرك تحصيلي با ميزان آگاهي نيز مورد قضاوت آماري قرار گرفت.
يافته ها: از 1300 معلم مدارس ابتدايي و راهنمايي تعداد 776 نفر (59.7 درصد) مورد بررسي قرار گرفتند. 462 نفر در مدارس ابتدايي و 314 نفر در مدارس راهنمايي تدريس مي كردند. ميزان عدم آگاهي از 22.2 به 13.1 درصد كاهش يافت و اين كاهش روي تمام شاخصهاي بيماري سالك به لحاظ آماري معني دار بود. كمترين آگاهي از عامل بيماري سالك (69.1 درصد) و بعد محل و مخزن بيماري (حدود 42 درصد) بود. بيشترين تأخير جزوة آموزشي مربوط عدم آگاهي از عامل بيماري و واگيردار بودن بيماري بود (به ترتيب 31.7 درصد و 19.1 درصد). بعد از ارائه جزوة آموزشي عدم آگاهي از عامل بيماري سالك به ميزان 38.1 درصد، رابطه ابتلا به بيماري با افت تحصيلي دانش آموزان به ميزان 33.4 درصد و بعد مخزن سالك به ميزان حدود 30 درصد كماكان وجود داشت.
نتيجه گيري: ارائه جزوه آموزشي در مورد افزايش آگاهي از بيماري سالك مؤثر است. اما كافي نيست. تكرار برنامه و با تغيير محتواي برنامه آموزشي بر ميزان آگاهي را توصيه مي نمايد.

کلید واژه:

آگاهي از بيماري سالك(Q4)تاثير آموزش بر آگاهي(Q4)