سن تشخيص كم شنوايي در بين كودكان كم شنواي زير 6 سال مراجعه كننده به مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي در سطح كشور

تشخيص و مداخله زود هنگام كم شنوايي در رشد و تكامل زبان، گفتار و شناخت كودك تاثير بسزايي دارد. هدف اصلي مطالعه حاضر، بررسي سن تشخيص كم شنوايي در بين كودكان كم شنواي زير 6 سال مراجعه كننده به كلينيك شنوايي شناسي مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي بود. بدين منظور پرسشنامه اي شامل 32 سوال كه در برگيرنده تاريخچه فردي، كم شنوايي و پزشكي است تهيه شد و پس از معاينه كودك توسط پزشك متخصص گوش و حلق و بيني يا پزشك عمومي آموزش ديده و نيز ارزيابي شنوايي شناسي از وضعيت شنوايي كودك و مصاحبه با والدين، پرسشنامه ها تكميل مي گرديد. در مطالعه حاضر كه بر روي 1352 كودك كم شنواي مراجعه كننده (50.9 درصد پسر و 49.1 درصد دختر) صورت گرفت. ميزان كم شنوايي در 50.6 درصد موارد عميق، در 24.8 درصد موارد شديد و 24.4 درصد در حد متوسط بود. همچنين سن ترديد به كم شنوايي به طور متوسط 15.15±19.3 ماه، سن تشخيص كم شنوايي 16.85±25.9 ماه، سن توصيه به استفاده از سمعك 21.27±30.2 ماه، سن دريافت سمعك 21.30±33.8 ماه و متوسط سن شروع به استفاده از برنامه توانبخشي شنوايي 24.54±43.57 ماه به دست آمد كه از لحاظ آماري بين آنها تفاوت معناداري (P<0.05) وجودداشت. با توجه به اينكه سه سال اول زندگي، دوران بحراني يادگيري زبان و گفتار است و سن توصيه شده جهاني براي تشخيص و مداخله شروع توانبخشي زير 6 ماه ذكر شده ملاحظه مي شود كه بين نتايج بدست آمده در مطالعه حاضر و سن توصيه شده، فاصله زيادي وجود دارد و لازم است در اين خصوص ريشه يابي و اقدامات موثر صورت گيرد.