سنجش اعتبار آزمون بي هوازي Rast در برآورد توان گليكولتيك مردان جوان (از جنبه مكانيكي و زيست شيمي)

هدف از اين پژوهش، برآورد اعتبار آزمون بي هوازي Rast در سنجش توان گليكولتيك مردان جوان از جنبه مكانيكي و زيست شيمي است. بدين منظور 25 دانشجوي پسر رشته تربيت بدني دانشگاه بوعلي سيناي همدان به صورت تصادفي انتخاب و براساس پروتكلهاي ميداني، Rast و وينگيت را كه فعاليتي كوتاه مدت و شديد تا سر حد واماندگي است، اجرا كردند. ويژگيهاي آنتروپومتريك و شاخصهاي مطلق و نسبي ميانگين توان، اوج توان، حداقل توان و شاخص خستگي با كمك فرمولهاي رياضي در هر دو آزمون محاسبه شدند. همچنين از نظر زيست شيميايي، تغييرات غلظت آنزيم CPK و LDH سرم متعاقب اجراي هر دو آزمون بررسي شد. نتايج نشان داد كه بين شاخص مكانيكي توان مطلق اين دو آزمون همبستگي قوي وجود دارد درحالي كه همبستگي ضلعي بين شاخصهاي نسبي و شاخص خستگي آنها مشاهده شد. و از نظر زيست شيمي در آنزيم CPK اختلاف معني داري نشان داده شد ولي در آنزيم LDH اختلاف معني دار بود. يافته ها نشان داد آزمون Rast در سنجش توان بي هوازي، آزموني پاياست و در سنجش مطلق توانهاي حداقل، حداكثر و ميانگين از اعتبار لازم و كافي برخوردار است.