تاثير يك جلسه تمرين فزاينده هوازي بر سيستم ايمني خون ورزشكاران جوان و بزرگسال

هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير يك جلسه فعاليت فزاينده هوازي و زير رده هاي گلبولهاي سفيد خون ورزشكاران جوان و بزرگسال شهرستان نهاوند بود. آزمودنيهاي تحقيق، 15 ورزشكار مرد جوان داوطلب، با ميانگين 30/1±33/14 سال و 15 ورزشكار مرد بزرگسال داوطلب، با ميانگين سني 08/1±15/24 سال بودند كه در آزمون استاندارد بروس (فعاليت فزاينده هوازي تا سر حد خستگي) شركت كردند. در اين تحقيق كه از نوع نيمه تجربي و آزمايشگاهي بود، از آزمودنيها در سه مرحله قبل، بلافاصله و يك ساعت پس از انجام آزمون، نمونه گيري خون به عمل آمد. نمونه هاي خون، براي تعيين ميزان عوامل ايمني خون (نوتروفيل، لنفوسيت، منوسيت، ائوزينوفيل و بازوفيل) در آزمايشگاه پزشكي مورد آزمايش قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق با استفاده از تحليل واريانس اندازه گيريهاي تكراري و آزمون مقايسه هاي چندگانه به روش كمترين تفاوت معني دار در سطح P<0.05 در نرم افزار SPSS-9 انجام گرفت. به طور كلي نتايج نشان داد كه تمرين فزاينده هوازي تا سرحد خستگي، يك عامل استرسزا و سركوبگر سيستم ايمني به شمار مي رود و تغييرات سيستم ايمني خون در جوانان و بزرگسالان ورزشكار به غير از لكوسيتها و نوتروفيلها در ديگر عوامل مشابه است.