بررسي روند باروري زنان 49-15 ساله ايران در طول سه دهه (1375-1346)

اين نوشتار حاصل مطالعه اي گذشته نگر از تاريخچه تولدهاي زنان 49- 15 ساله ايران مي باشد. هدف اين مطالعه بررسي روند باروري زنان ايران طي سه دهه گذشته از سال 1346 تا 1375 بوده است. در اين مطالعه تاريخ کل زايمان هاي زنده زنان و اينکه فرزند مورد نظر در حال حاضر زنده است يا خير سوال گرديده است. براي برآورد ميزانهاي باروري و تجزيه و تحليل روند آن از الگوي پيشنهادي براس (Brass) استفاده شده است.
روش نمونه گيري سيستماتيک و خوشه اي بوده که نسبت نمونه گيري ₁₀₀₀/¹ و اندازه هر خوشه 14 خانوار در نظر گرفته شده که در نتيجه 21824 زن 49- 15 ساله ايراني مورد بررسي قرار گرفتند.
نتايج مطالعه حاکي است که به استثناي گروه زنان 19- 15 ساله که مواليد آن ها بيشتر تحت تاثير تغيير سن اولين ازدواج است در ساير گروه هاي سني بيشترين مواليد مربوط به سالهاي 60-1356 و 65-1361 بوده است. اين امر مي تواند در درجه اول ناشي از لغو سياستهاي کنترل جمعيت و تشويق ها و برقراري امتياز براي خانواده هاي پرجمعيت و در درجه دوم تشويق در جهت ازدواج جوانان باشد که بلافاصله پس از انقلاب اسلامي در سال 1375 اعمال گرديد.
در سالهاي 70-1366 و به خصوص سالهاي 75-1371 ميزان هاي باروري به کمتر از نصف کاهش يافته است که مي تواند ناشي از گسترش و توسعه برنامه هاي تنظيم خانواده با فراهم نمودن خانواده با فراهم نمودن تسهيلات، افزايش سطح سواد خانمها و بالا رفتن سن اولين ازدواج باشد.
زنان 49- 45 ساله به طور متوسط 6.376 تولد زنده داشته اند ولي ميزان باروري کلي بر اساس رفتار باروري سالهاي 75-1371 برابر با 2.882 فرزند بوده است که اثرات شديد سياست هاي کنترل جمعيت را در 10 سال اخير نشان مي دهد.