مفهوم "پرستاري" در تئوري هاي کل نگر: يک مرور يکپارچه

مقدمه: بررسي اوليه نظريه هاي کل نگر پرستاري نشان مي دهد که علي رغم تعريف مشترک از کل نگري، تبيين مشترکي در مورد پرستاري با رويکرد کل نگر وجود ندارد.
هدف: تحليل مفهوم پرستاري در تئوريهاي شناخته شده کل نگر (راجرز، واتسون، مارگارت نيومن .(
روش: مطالعه حاضر يک تحليل مفهومي به روش مرور تلفيقي است که طي مراحل شناسايي مشکل، ارزيابي و آناليز داده ها شکل گرفت. متون مورد استفاده براي جمع آوري داده ها شامل 4 کتاب از 3 نظريه پرداز و 8 مقاله مرتبط با آنهاست، مقالات با استفاده از جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتيSCOPUS ، MEDLINE به دست آمد.
يافته ها: در طي آناليز داده ها، پرستاري کل نگر، يک فرايند ارتباط دوجانبه انسان با انسان است که در آن پرستار با حضور قلبي، هدفمند و هوشيارانه، در فرايند مراقبت از مددجو، به عنوان يک کل واحد -که قابل احترام بوده و در تعامل با ميدان محيطي غير قابل کاهش خويش است- مشارکت مي کند. لازمه اين حضور، توانمندسازي فردي و قصدمندي پرستار و تلاش براي جلب اعتماد مددجوست و پيامد آن، ارتقاي احساس کلي خوب بودن براي هر دو طرف، حفظ، ارتقا و صيانت از کرامت و شان انساني است.
نتيجه گيري: پرستاري کل نگر، يک فرايند دوجانبه مشارکتي رو به جلو است. اگرچه اساس تفکرات نظريه پردازان در مورد کل نگري مشترک است، هرکدام به جنبه هاي ويژه اي از کاربرد آن نگريسته اند و تحليل مفهوم در تئوريها يک تعريف نظري تلفيق شده حاوي ويژگي هاي پرستاري کل نگر و ضروريات لازم براي به کارگيري آن و نقش اختصاصي هر يک از افراد مشارکت کننده در ارتباط مراقبتي فراهم مي نمايد که مي تواند به روشن شدن و اندازه گيري مفهوم و در نتيجه به کارگيري آن در عرصه بالين کمک کند.