نقش اضطراب ناشي از ارزيابي منفي اجتماعي در انزواي اجتماعي نوجوانان

مقدمه: در پژوهش حاضر نقش اضطراب ناشي از ارزيابي منفي اجتماعي در انزواي اجتماعي گروهي از نوجوانان 14 تا 18 ساله شهر ياسوج بررسي شد.
روش: به همين منظور 400 نوجوان (200 پسر و 200 دختر) به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. آنها به مقياس کوتاه ترس از ارزيابي منفي (BFNE) و مقياس انزواي اجتماعي (UCLA) پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي و t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد که بين اضطراب ناشي از ارزيابي منفي اجتماعي و انزواي اجتماعي ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. به همين ترتيب اضطراب ناشي از ارزيابي منفي اجتماعي پيش بيني کننده خوبي براي انزواي اجتماعي نوجوانان است.
نتيجه گيري: نتايج نشان دهنده اين است که هر چه اضطراب ناشي از ارزيابي منفي اجتماعي در نوجوانان بالاتر باشد، انزواي اجتماعي نيز بيشتر خواهد بود.