مطالعه اي پيرامون چگونگي برابري جنسيتي در آموزش و ارتقاي امنيت رواني زنان جامعه ايران از طريق آموزش هاي مجازي

مقدمه: مطالعه بکارگيري آموزش مجازي در مسير تحقق برابري جنسيتي در آموزش جهت تامين امنيت رواني زنان جامعه ايران مي باشد.
روش: در اين مقاله از پژوهش کيفي سود برده شده است رويکرد زمينه اي (برخاسته از داده ها) رويکرد منتخب از پژوهش کيفي در اين مقاله است. جامعه آماري شامل اساتيد و دانشجويان آموزشهاي مجازي در ايران مي باشد. نمونه گيري به صورت هدفمند تا رسيدن به حد اشباع صورت گرفته است.
يافته ها: رويکرد زمينه اي با کدگذاري در سه مرحله کدگذاري باز، کدگذاري محوري و کدگذاري گزينشي (هسته اي) و در نهايت ارائه تئوري زمينه اي است.
نتيجه گيري: نتيجه گيري حاصل از تحقيق بيانگر اين مطلب مي باشد که آموزش مجازي در ايران نه تنها مي تواند فرصتهاي برابر آموزشي را براي زنان تامين کند بلکه مي تواند از طريق فراهم سازي شرائط حذف بعد مکان و زمان و حذف مسافرتهاي بين شهري، و توان بخشي زنان در زمينه مديريت همزمان خانواده و آموزش در تامين و ارتقاي امنيت رواني و رسيدن به فرصتهاي برابر آموزشي آنها موثر باشد.