تاثير سودوموناس هاي فلورسنت بر افزايش انحلال ترکيبات روي و بهبود جذب آن توسط لوبيا (.Phaseolus vulgaris L)

باکتري هاي سودوموناس فلورسنت از مهمترين باکتري هاي ريزوسفري محرک رشد گياه مي باشند که از طريق سازوکارهاي متعدد مي توانند سبب افزايش رشد و عملکرد گياهان شوند. در اين تحقيق 40 سويه از سودوموناس هاي فلورسنت از نظر توان انحلال نمک هاي مختلف روي شامل ZnO، ZnS و ZnCO₃ مورد ارزيابي قرار گرفتند. سويه هاي حل کننده روي از نظر صفات محرک رشدي نيز مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان داد که 20 درصد سويه هاي مورد آزمايش توان انحلال نمک هاي ZnCO₃ و ZnO را دارا بودند و هيچ يک از سويه هاي باکتريايي نتوانستند ZnS را به صورت محلول درآورند. تمامي سويه هاي حل کننده روي توانايي توليد اکسين، سيدروفور و انحلال ترکيبات نامحلول فسفر را در محيط جامد و مايع دارا بودند. در بين سويه هاي مورد آزمايش تنها سويه P1 توان توليد آنزيم ACC-دآميناز داشت. آزمايش توليد سيانيد هيدروژن نشان داد که در بين 8 سويه تنها GRP3 توانايي توليد سيانيد هيدروژن را دارد. تاثير سويه هاي منتخب در بهبود جذب روي در يک آزمون گلخانه اي مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج حاصله، سويه ي P19 به عنوان کارآترين سويه توانست در غلظت 500 ميلي گرم در گيلوکرم نمک ZnCO₃، غلظت روي را تا 50.1 ميلي گرم در کيلوگرم اندام هوايي افزايش دهد. با توجه به آهکي بودن اکثر خاک ها در ايران، بخش عمده کودهاي محلول روي به صورت غيرقابل استفاده در مي آيد. استفاده از اين باکتري ها مي تواند در افزايش کارايي کودهاي شيميايي روي در خاک موثر باشد.