ارتباط ميان حمايت اجتماعي ادراک شده و سخت رويي با سلامت روان و وضعيت ناتواني در زنان مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس

مقدمه: هدف از انجام اين تحقيق، بررسي رابطه ميان سخت رويي و حمايت اجتماعي ادراک شده با سلامت روان و وضعيت ناتواني زنان مبتلا به MS بوده است.
روش: تعداد 83 بيمار از مراجعين درمانگاه ويژه MS بيمارستان سينا تهران به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و پس از تکميل پرسش نامه هاي حمايت اجتماعي ادراک شده زيمت و همکاران، بررسي ديدگاه هاي شخصي کوباسا، سلامت روان گلدبرگ و هيلير (GHQ28) و نيز ارزيابي نورولوژيست بر طبق مقياس وضعيت ناتواني فيزيکي توسعه يافته کرتزکه (EDSS) مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي تحليل داده ها به تناسب از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و نيز رگرسيون تک متغيري و چند متغيري گام به گام استفاده شد.
نتايج: تحليل آماري نشان داد، سخت رويي (P<0.01, r=-0.481) و همچنين خرده مقياس هايكنترل (P<0.01, R=-0.401)، چالش (P<0.01, r=-0.423)، تعهد (P<0.01, r=-427) و حمايت دوستان (P<0.05, r=-0.268) با سلامت روان همبستگي مثبت دارند. در اين تحقيق ميان حمايت اجتماعي ادراک شده و سلامت روان رابطه معناداري وجود نداشت. همچنين ميان سخت رويي و نيز حمايت اجتماعي ادراک شده با وضعيت ناتواني زنان مبتلا به MS رابطه معناداري بدست نيامد.
نتيجه گيري: با توجه به وضعيت نامطلوب سلامت روان زنان مبتلا به MS و همچنين همبستگي ميان سخت رويي و خرده مقياس هاي آن با سلامت روان، اين بيماران مي توانند با اکتساب و تقويت اين مهارت، سلامت روان خود را بهبود بخشند.