نظريه پردازان شخصيت، ديدگاه هاي مختلفي پيرامون ماهيت انسان و تفاوت هاي فردي مطرح کرده اند. در اين راستا، ديدگاه هاي زيست شناختي و مبتني بر هدف در مورد ماهيت انسان، بنيادي اساسي براي تفسير مقابله تدارک مي بينند، رگه هاي مدل پنج عاملي، منظومه سودمندي از تفاوت هاي فردي را به ارمغان آورده اند. مقابله نيز به منزله کوشش شناختي يا رفتاري براي مديريت استيصال يا موقعيت هاي تنيدگي زا، به شيوه هاي مختلفي مقوله بندي شده است. حجم گسترده اي از ادبيات پژوهشي به بررسي ارتباط بين رگه ها با پاسخ هاي مقابله اي اختصاص يافته است. افزون بر گسترش درک اين امر که چگونه شخصيت و مقابله سازشي، تنيدگي را شکل مي دهند، نتايج اين پژوهش ها نشان داده اند شخصيت و مقابله، نقش هاي تعاملي و مستقلي در تجلي سلامت جسماني و رواني ايفا مي کنند.