سلولز يکي از مواد اوليه مورد نياز صنايع مي باشد که به طور وسيع در تهيه رنگ ها، کاغذ، نساجي، کشاورزي، محصولات آرايشي و بهداشتي کاربرد دارد. تفاله و مازاد خمير چغندرقند در مرحله عيارسنجي يکي از منابع سلولز به شمار مي آيد. اين طرح با هدف بررسي امکان توليد سلولز از تفاله يا مازاد خمير چغندرقند در مرحله عيارسنجي به صورت آزمايش فاكتوريل (2×3×3) بر پايه طرح کرت هاي كاملا تصادفي در سه تكرار انجام شد. به اين منظور ابتدا مازاد خمير چغندرقند نمونه هاي عيارسنجي شده جمع آوري، شسته، خشک و آسياب شد. سپس نمونه آسياب شده توسط اسيد کلريدريک 0.6 نرمال در دماي 45 درجه سانتي گراد به مدت 48 ساعت هيدروليز و با آب در دماي 70 درجه سانتي گراد به مدت يک ساعت مخلوط گرديد تا پكتين و تركيبات پكتيني موجود به صورت محلول از مخلوط جدا شدند. باقي مانده تفاله در اين مرحله را پس از شستشو و خشک کردن به نسبت يک گرم تفاله و 100 ميلي ليتر محلول سود در سه سطح با غلظت 2.5، 5 و 7.5 درصد (w/v)، در سه مدت زمان تاثير سود شامل هشت، 10 و 12 ساعت و دماي تاثير سود در دو سطح 25 و 45 درجه سانتي گراد تيمار گرديدند تا پلي ساكاريدهاي محلول در محيط قليايي از سلولز جدا شوند. صفات اندازه گيري شده در اين تحقيق شامل خلوص نسبي، ويسکوزيته و جرم ملکولي سلولز استخراجي بودند. نتايج نشان داد اثر غلظت سود و مدت هم زدن و اثر متقابل اين دو عامل بر صفت خلوص نسبي در سطح احتمال پنج درصد معني دار است. به علاوه مشخص گرديد که بين تيمارهاي مورد بررسي سلولز استخراج شده توسط تيمار سود و غلظت پنج درصد در مدت همزدن 12 ساعت و دماي 45 درجه سانتي گراد به طور معني داري از شرايط کيفي بهتري برخوردار است به طوري که ميانگين صفات خلوص نسبي 95.2 درصد، ويسکوزيته 15.9 ميلي پاسکال در ثانيه و جرم ملکولي 255000 گرم بر مول به دست آمد که از ساير تيمارهاي مورد بررسي به طور معني داري بيشتر بود. بنابراين با اين روش مي توان سلولزي با خلوص نسبي 95.2 درصد از تفاله چغندرقند به دست آورد.