پذيرش همسر و سازش يافتگي روان شناختي زنان: نقش تعديل کننده پذيرش والدين

هدف اصلي پژوهش حاضر شناخت نقش تعديل کننده ادراک پذيرش والديني در رابطه با پذيرش همسر و پيامدهاي روان شناختي آن بود. 120دانشجوي زن متاهل از دانشگاه هاي تهران انتخاب و پرسشنامه هاي پذيرش - طرد و کنترل شريک صميمي (روهنر و خالق، 2005)، پذيرش - طرد و کنترل والديني (نسخه مادر و پدر، روهنر و خالق، 2005) و ارزيابي شخصيت (روهنر و خالق، 2005) را تکميل کردند. نتايج پژوهش نشان دادند که پذيرش - طرد و کنترل مادر، پدر و همسر هرکدام به شکل مستقل سازش يافتگي روان شناختي را به طور معنادار پيش بيني مي کنند، اما صرفا پذيرش - طرد پدر و همسر و کنترل پدر پس از کنترل متغيرهاي ديگر قادر به پيش بيني معنادار سازش يافتگي روان شناختي در زنان بودند. همچنين، کنترل مادر و همسر بيش از پذيرش و طرد از سوي آنها قادر به پيش بيني معنادار سازش يافتگي روان شناختي زنان نبود. به طور کلي، يافته ها حاکي از آن بودند که هرچند نقش والدين در سازش يافتگي روان شناختي زنان معنادار است اما پذيرش همسر مي تواند تاثير نقش آنها، به ويژه مادر را تعديل کند. بنابراين، تجربه هاي آتي فرد مي توانند تاثير ادراک پذيرش و طرد والديني را تغيير دهند.