همبستگي بين آزمونهاي هوازي شاتل ران، يك مايل نرم دويدن و پله كویين در برآورد Vo2max دانش آموزان پسر 16-17 ساله

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي همبستگي آزمونهاي يك مايل آهسته دويدن، شاتل ران (20 متر رفت و برگشت) و پله كوئين در برآورد Vo2max دانش آموزان پسر 16-17 ساله است. بدين منظور، 30 دانش آموز پسر 16-17 سالة يكي از دبيرستانهاي منطقه دو شهر تهران، داوطلبانه براي آزمون انتخاب شدند. ابتدا مشخصات بدني آزمودنيها از نظر قد، وزن و درصد چربي بدن محاسبه شد. سپس در طول سه هفته متوالي، از هر يك از آنها آزمونهاي پله كوئين، يك مايل آهسته دويدن و 20 متر رفت و برگشت گرفته و Vo2max هر يك از اين سه آزمون به طور جداگانه برآورد شد. نتايج به دست آمده نشان دادند، بين آزمونهاي يادشده در برآورد Vo2max آزمودنيها، همبستگي مستقيم و معناداري وجود دارد (يك مايل آهسته دويدن و پله كوئين P<0.01 r=0.87، يك مايل آهسته دويدن و 20 متر رفت و برگشت P<0.01 r=0.74، پله كوئين و 20 متر رفت و برگشت P<0.01 r=0.67).