ارتباط كلسيم، منيزيم و پتاسيم دريافتي با فشار خون: مطالعه قند و ليپيد تهران

مقدمه: پرفشاري خون يكي از شايعترين و مهم ترين عوامل خطرساز بيماري هاي قلبي - عروقي است. بررسي هاي انجام شده در مورد ارتباط ريز مغذي ها با فشارخون يافته هاي متناقضي را گزارش كرده اند. هدف اين مطالعه، ارزيابي و مقايسه دريافت كلسيم، منيزيم و پتاسيم در افراد مبتلا به پرفشاري خون با گروه شاهد است.
مواد و روش ها: از بين افراد مورد بررسي در مطالعه قند و ليپيد تهران،1470 نفر از افراد بالاي 3 سال به طور تصادفي جهت ارزيابي دريافت هاي غذايي انتخاب شدند. ارزيابي دريافت هاي غذايي با استفاده از يادامد 24 ساعته خوراك براي دو روز توسط پرسشگران مجرب صورت گرفت. نسبت انرژي دريافتي (EI) به BMR محاسبه شد و افراد كم گزارش ده و بيش گزارش ده (به ترتيب EI:BMR كمتر از 1.35 و بيشتر يا مساوي 2.4) از مطالعه حذف شدند. فشار خون با استفاده از فشار سنج جيوه اي طبق روش هاي استاندارد اندازه گيري شد. پرفشاري خون به صورت فشار خون سيستوليك مساوي يا بالاتر از140 mmHg  يا دياستوليك مساوي يا بالاتر از90 mmHg  تعريف شد. 94 نفر مبتلا به پرفشاري خون بودند. از بين بقيه افراد، 104 نفر با فشارخون طبيعي كه از نظر سن، جنس، وزن، نمايه توده بدني، انرژي و فيبر دريافتي با گروه مورد همسان سازي شده بودند، به طور تصادفي انتخاب شدند.
يافته ها: ميانگين ± انحراف معيار سن افراد با فشار خون بالا و طبيعي به ترتيب 42±15 و 41±15 سال بود. ميانگين كلسيم، منيزيم و پتاسيم دريافتي هم در افراد مبتلا به پرفشاري خون و هم افراد با فشار خون طبيعي كمتر از مقادير توصيه شده بود. افراد مبتلا به پرفشاري خون كلسيم و پتاسيم كمتري را در مقايسه با افراد با فشار خون طبيعي دريافت كرده بودند (به ترتيب 611±256 در مقابل 771±276mg/d و 2461±808 در مقابل 2740±691mg/d،P<0.01 براي هر دو) اما از نظر منيزيم دريافتي تفاوتي بين دو گروه وجود نداشت. با افزايش مقدار كلسيم و پتاسيم دريافتي از مقدار فشار خون سيستوليك و دياستوليك كاسته مي شد در حالي كه چنين رابطه اي در مورد منيزيم ديده نشد.
نتيجه گيري: يافته ها حاكي از ارتباط معكوس كلسيم و پتاسيم دريافتي با فشار خون است. رابطه اي بين منيزيم دريافتي با فشار خون در اين مطالعه ديده نشد.