بررسي هموگلوبين گليكوزيله در بيماران دچار نارسايي مزمن كليه

هدف از انجام اين مطالعه مقايسه ميانگين هموگلوبين گليکوزيله در بيماران دچار نارسايي مزمن کليه با گروه کنترل مي باشد. در اينجا بيماران از نظر هموگلوبين گليکوزيله خون به روش الکتروفورز، قند خون و BUN و کراتينين چک شدند. 28 بيمار دچار نارسايي مزمن کليه ارجاع شده به بخش دياليز بيمارستان شهيد فقيهي شماره 2 در طي سالهاي 74-73 با 30 فرد کاملا سالم مقايسه شدند.
نتايج نشان داده که با وجود عدم تفاوت معني دار در ميانگين غلظت قند خون گروه بيماران با گروه کنترل (25.4±98 در مقايسه با 34±100.1) مقادير هموگلوبين گليکوزيله در گروه بيماران تفاوت معني دار با گروه کنترل دارد. (2.3±8.3 در مقابل 0.8±5.7، (p<0.00001)، اين مطالعه نشان مي دهد که روش الکتروفروز قدرت جداسازي ترکيبات گليکوزيله از ساير ترکيبات هموگلوبين را نداشته، بنابراين روش مناسبي جهت بررسي متابوليسم دراز مدت گلوکز در بيماران دچار نارسايي مزمن کليه نمي باشد.