با عنايت به مصرف عمده آب رودخانه كر جهت آبياري اراضي كشاورزي در استان فارس و همچنين ورود پسابهاي صنعتي، كشاورزي و شهري به اين منبع، تحقيقي در زمينه تغييرات غلظت اكسيژن محلول در طول مسير رودخانه كر، از بند امير تا درياچه بختگان و تعيين شرايط كيفي آن به خصوص در دوره بحراني صورت پذيرفت. با توجه به اينكه منابع آلاينده صنعتي در بالادست بند امير واقع شده و همچنين آلاينده هاي كشاورزي و شهري از طريق زهكش آهوچر به رودخانه وارد مي شود، تعداد 11 ايستگاه نمونه برداري در پايين دست بند امير با در نظر گرفتن امكان دسترسي به آنها انتخاب گرديد. اكثر ايستگاه هاي منتخب در پايين دست بندهاي انحرافي احداث شده براي مصارف كشاورزي قرار داشتند. در هر ايستگاه دو نمونه جهت تعيين اكسيژن محلول (DO) در بطريهاي مخصوص و يك نمونه براي اندازه گيري اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي هفت روزه (BOD7) و ساير پارامترهاي مد نظر (TDS، pH و…) در ظروف پلاستيكي پتج ليتري برداشته مي شد و ميزان اكسيژن محلول آب و تغييرات آن در طول مسير مورد مطالعه و نيز عوامل موثر بر كاهش و افزايش آن با استفاده از مدلي رايانه اي به نام Qualkor كه به زبان Visual Basic تدوين گرديد مورد محاسبه و بررسي قرار گرفت.
نتايج اين بررسي ها در قالب منحني هاي افت اكسيژن ارایه شده است كه براي رودخانه كر در وضعيت جداگانه (شرايط تحت مطالعه و شرايط بحراني) عملي گرديد. در شرايط تحت مطالعه، اكسيژن محلول رودخانه كر در طول مسير از چهار ميلي گرم در ليتر (حد استاندارد براي بقاي آبزيان) كمتر نشده ولي در شرايط بحراني، به جز در ايستگاه اول در ساير ايستگاه ها مقدار آن از حد استاندارد كمتر مي باشد و حتي در فاصله بين ايستگاه هاي دوم تا چهارم (حدود 53 كيلومتر) به صفر مي رسد. در نتيجه، زندگي آبزيان در اين شرايط در معرض خطرات جدي قرار مي گيرد.