يكي از مشكلات ساختاري بخش كشاورزي در اقتصاد ايران، جريان سرمايه از اين بخش به بخشهاي ديگر اقتصادي است كه سياستهاي حمايتي دولت از اين بخش تا كنون در كاهش اين جريان چندان موثر نبوده است. در مقاله حاضر با ارايه تفسيري از نظريه درآمد دايمي، عوامل موثر بر جريان سرمايه از بخش كشاورزي به بخشهاي ديگر تجزيه و تحليل مي شود. نتايج تجربي مقاله نشان مي دهد كه افزايش درآمد دايمي در بخش كشاورزي و صنعت بر تشكيل سرمايه در بخش كشاورزي اثر مثبت خواهد داشت. ولي افزايش درآمد دايمي بخش خدمات بر تشكيل سرمايه در بخش كشاورزي اثر منفي دارد و باعث خروج سرمايه از اين بخش مي شود.