بررسي تاثير برخي از اختلالات كروماتين اسپرم بر ميزان لقاح پس از انجام ICSI

هدف: ارزيابي تاثير برخي از آنوماليهاي كروماتين اسپرم بر روي ميزان موفقيت در لقاح به طريق ICSI است.
مواد و روشها: با جمع‌آوري نمونه سمن 55 نفر از مراجعين به مركز باروري و ناباروري اصفهان جهت درمان به طريقICSI ، علاوه بر آناليز سمن رنگ‌آميزي CMA₃، آنيلين بلو، تست SDS و SDS+EDTA انجام گرفت. با توجه به درصد اسپرمهاي CMA₃ مثبت در هر نمونه، بيماران به دو گروه كمتر و بيشتر از 30 درصد CMA3 مثبت تفكيك شدند. همچنين براساس درصد لقاح، به دو گروه بيماران كمتر و بيشتر از 50 درصد لقاح تفكيك شدند.
يافته‌ها: نتايج حاصله نشان داد كه از بين تست‌هاي فوق‌الذكر و پارامترهاي اسپرمي صرفا بين اسپرمهاي داراي كمبود پروتامين با ميزان لقاح به روش ICSI ارتباط معني‌داري وجود دارد. همچنين درصد لقاح بين بيماران در دو گروه كمتر و بيشتر از 30 درصد CMA₃ مثبت به طور چشمگيري متفاوت بود. بعلاوه اختلاف ميانگين درصد CMA3 مثبت در دو گروه بيماران كمتر و بيشتر از 50 درصد لقاح معني‌دار بود. ناحيه زير منحنيROC  ((0.82 حاكي از آن است كه تست CMA₃، به علت حساسيت و اختصاصي بودن بالا، تست مناسبي جهت پيشگويي ميزان موفقيت در لقاح به روش ICSI است.
نتيجه‌گيري: از نتايج فوق مي‌توان دريافت كه كمبود پروتامين اسپرم تاثير اساسي بر ميزان موفقيت در لقاح به طريق ICSI دارد.