راهکار عملی برای بالا بردن شاخص هرش

شاخص هرش[1]، در سال 2005 توسط هرش ارائه شد و عبارت است از تعداد انتشارات واحد مورد مطالعه (h) است که طی دوره تحلیل حداقل به همان تعداد (h) استناد دریافت‌کرده‌ باشند. این شاخص، یکی از مهم‌ترین ملاک‌های ارزیابی محققان است.

بسیاری از محققان ایرانی با وجود تعداد استنادات بالا و مدارک علمی، شاخص هرش پایینی دارند. به منظور کمک به محققان، ابزاری برای افزایش شاخص هرش ساخته شده است.