شاخص هرش[1]
در سال 2005 توسط هرش ارائه شد و عبارت است از تعداد انتشارات واحد مورد مطالعه (h) است که طی دوره تحلیل حداقل به همان تعداد (h) استناد دریافت‌کرده باشند.
شیوه محاسبه شاخص هرش
این شاخص مزایا و البته مثل سایر شاخص‌ها مضراتی نیز دارد.
برای دریافت آخرین‌های بلاگ و بن تخفیف در خبرنامه عضو شوید.
مزایا:
- تعدیل سازی سطح تعداد استنادات با تعداد مدارک علمی
معایب:
- این شاخص مدارک علمی مختلف، که در سال‌های مختلف منتشره شده و در حوزه‌های موضوعی متفاوت است را با هم مقایسه می‌کند.
- شاخص هرش سوگیری مثبتی به سمت محققین با سابقه که دارای مقالات قدیمی‌تر هستند، دارد. زیرا این مقالات زمان بیش‌تری برای دریافت استناد داشته‌اند.
- یکی دیگر از انتقادات وارد بر این شاخص آنست که به محققین کم سابقه اعتبار زیادی نمی‌دهد، زیرا شاخص هرش هرگز بزرگتر از تعداد مقالات منتشره نخواهد بود اگرچه همان تعداد کم بسیار مهم و دارای استنادات فراوانی باشند.
شاخص هرش، معایبی دارد که شاخص‌هایی برای تکمیل آن به وجود آمدند، در پست بعدی به معرفی آن خواهیم پرداخت. شاخص ام: ادامه مطلب
منبع:
کرامت‌فر , عبدالصمد، نورمحمدی ح. کتابسنجی؛ مباحث نظری و عملی. تهران: کتابدار; 1393.
[1] Hirsch
