ابو جعفر محمد بن محمد بن حسن توسی مشهور به خواجه نصیرالدین شاعر، همه‌چیزدان، فیلسوف، متکلم، فقیه، ستاره‌شناس، اندیشمند، ریاضیدان، منجم، پزشک و معمار ایرانی سده هفتم است. وی آثار برجسته ای در هر کدام از علوم فوق دارد که محققان ایرانی تلاش می کنند در آثار خود به تعلیمات این اندیشمند بزرگ ایرانی نیز گریزی زده دیدگاه های وی را در مسایل جاری مورد توجه قرار دهند.
به مناسبت روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی گریزی به برخی از مقالات نمایه شده در SID زده ایم تا نتایج تحقیق وپژوهش محققان ایرانی را در این خصوص مروری دوباره کرده باشیم در بازخوانی مقاله اهداف، اصول و روشهای تربیت اخلاقی از دیدگاه خواجه نصیرالدین طوسی موارد زیر مطرح است:
*خواجه نصیر خُلق را ملکه راسخ در نفس می داند که رفتار متناسب با آن به آسانی و بدون تردید و بی اینکه به فکر زیاد نیاز داشته باشد از آن صادر می شود.
*وی منشا پیدایش خلق رادو امر می داند الف) طبایع آدمیان، ب) عادت
*از نظر خواجه طوسی، «اخلاق علمی است که درباره نفس آدمی از آن جهت که دارای ملکات نفسانی است و از او افعال ارادی پسندیده یا ناپسند صادر می شود، بحث می کند
* تربیت اخلاقی از دیدگاه «خواجه نصیر الدین طوسی» به عنوان نماینده تفکر اخلاق اسلامی بر فضیلت مبتنی است. با توجه به نظر خواجه طوسی، مبنی بر اینکه نیروی اراده و اندیشه خاستگاه اخلاق است و فطرت خود به خود انسان را به کمال اخلاقی رهنمون نمی کند مگر با نیروی تعقل و انسان به مدد نیروی تفکر قادر به درك امور اخلاقی و به کار بستن ارزشهای اخلاقی در زندگی خود است، تربیت اخلاقی ضرورت می‌یابد
